snorkeltrip Nusa Dua

15-10-12
Hallo,

Ja hoor … als we om half 9 bij de receptie komen staat bobby al op ons te wachten. Het is nog even wachten op de chauffeur. Want dit is en andere als dat we afgelopen dagen hebben gehad. Na en kwartiertje komt hij voorrijden en gaan we op pad door de verschrikkelijke file naar Nusa Dua. We weten dan nog niet welk avondtuur ons te wachten staat!

Na een uurtje stappen we uit bij een of ander watersportcomplex.. hmm.. we krijgen al een beetje onze vraagtekens.. we moeten plaatsnemen aan een tafel en de meneer zegt nog met een grapje (omdat we een beetje twijfelachtig blijven staan) dat het hier geen restaurant is en dat we ons geen zorgen hoeven te maken.

Er komt een programmaboekje tevoorschijn met allerlei dure activiteiten, zoals parasailing, jetski, banaan. We kijken elkaar eens aan, dan komt de bladzijde met snorklingtrips. De trip waarover bobby vertelt heeft snorkelen met schildpadden bestaat niet want hier zitten geen schildpadden in de zee. Het is een snorkelspot en dan bezoek je een farm waar die beestje beschermd opgevoed worden. Bobby is ineens nergens meer te bekennen dus leg ik een beetje boos aan die man uit dat ik nier kom om €50 per persoon te lappen om te snorkelen en schildpadden te bekijken in gevangenschap. Hij zegt ja dit zijn onze trips en onze prijzen. We overleggen eens wat en mijn handelsman pascal gaat aan het werk. Nou .. uiteindelijk boeken we toch maar wat.. want we zijn al redelijk wat geld kwijt voor de rit hiernaartoe en terug. We doen de snorklingtrip met bezoek aan de farm voor een achterlijke prijs.

De man ziet heus wel dat ik niet blij ben.. en als we op het strand aankomen zien we dat het gewoon éen grote toeristische geldfabriek is. En weten we dat we alsnog veel te veel betaald hebben. Die mannen hier verdienen goud geld. We gaan de boot op en springen 5 mniuten later het veerse meer in. Echt waar.. voor iedereen die wel eens in het veerse meer gezwommen heeft.. dat is 10x mooier!! Hier zie je alleen maar groene sla, verwoest koraal en 25 ankers van de andere boten. Echt te belachelijk voor woorden dit. Ik heb uitgelegd aan die man van de verkoop dat ik niet nog een keer met 60 man te water wilde.. maar nu lig ik met 100 man in het water, tussen 25 boten! Van de onderwater natuur is hier niks meer over.. we zijn heeel blij dat we geen duik van €80 pp geboekt hebben.. waar we nog even over twijfelde.

Na 10 minuten zijn we weer terug aan boord, de kapitein vraagt een beetje verbaasd of we al ‘finished’ zijn, ja hoor roepen we in koor. Vaar maar naar die gevangen schildpadden, dan kunnen we weer snel terug naar het hotel met zijn heerlijke zwembad en ligstoelen. Maar eenmaal op het schildpadden eiland aangekomen is het toch we leuk, dit komt misschien ook omdat we een leuke jongen treffen die ons rondleid.
In twee grote bakken met zand liggen de eieren, 45 dagen duurt het voordat ze uitkomen. Daarna hebben we de bassins bekeken met de baby schildpadjes, echt heel klein. En de andere schildpadden van 1 en 2 jaar oud. 80 % wordt terug uitgezet en de andere 20% houden ze voor het fokprogramma. In het volgende bassin zaten schildpadden van 65 jaar en ouder.. man wat een grote beesten. Je mocht in het bassin om de schildpadden aan te raken en eten te geven. Daarna was er nog een stukje met verschillende dieren die we vast mochten houden en natuurlijk ff fotootje maken. Ook een hele grote slang om ons nek gehad.. dat was wel gaaf.

Na een drankje gedaan te hebben met de gids zijn we met de boot terug naar het geldparadijs gevaren om daar zo snel mogelijk weer weg te gaan. Ik heb de gids nog even vertelt dat ik het niet leuk vond dat hij hierover gelogen had maar hij kon er zelf wel om lachen, maar ik echt niet. Daar hou ik niet van, het is echt een hele leuke man, maar nu heeft hij het even verpest. Vriendjes politiek, nog even wat geld aan ons verdienen.

Op de terugweg probeert hij ons nog te charteren voor morgenavond.. een of andere apendans.. maar daar mag hij zelf heen.. wij vinden onze weg hier wel in Sanur. Als we terug aankomen bij het hotel bedanken we hem netjes voor de rondreis in Bali. Pascal mag nog een stukje op zijn motor rijden (girlbike zoals hij het noemt). Dan nemen we afscheid van hem en gaan we lekker naar het strand. Gelukkig kunnen we er nu wel om lachen en vragen steeds aan elkaar "heb je vanmorgen ook zo'n prachtige snorkeltrip gemaakt' of 'ben je al bijgekomen van het overweldigende koraal wat je vanmorgen hebt gezien'.

De rest van de dag vertoeven we aan het strand, werken we onze reisverhalen bij want hier hebben we weer een goede verbinding om tekst up te loaden (helaas nog geen foto's) en genieten we van een happy hour.

's avonds doen we een rondje sanur, als we gaan eten bij flapjaks komen we een look a like van ome jos de vos tegen. Echt waar.. alleen zijn nek is langer, verder lijkt hij er precies op. We maken stiekem wat foto's en hebben dikke lol. Die man staart ons steeds aan, maar heeft niet door dat het om hem gaat en dat we foto's van hem nemen.

Groetjes,
P en P

ps: bedankt voor al jullie leuke reacties op onze verhalen.