Ubud en omgeving

10-10

Hallo,

Vanmorgen hebben we alle schone was in één tas gedaan en alle vieze was in de backpack gepropt want deze kunnen we achterlaten in het puri santrian hotel omdat we daar de laatste 3 nachten weer gaan slapen. Daarna gaan we op weg naar Ubud via verschillende stops. Als eerste stoppen we bij een soort theater om de barongdans bij te wonen. Dit is een typische Balinese dans waarbij de dansers verschillende costuums en maskers dragen. Na de dans rijden we door naar het dorpje Celuk waar we een zilversmederij bezoeken. Mooi om te zien hoe ze hier priegelen aan verschillende sieraden. Natuurlijk kunnen we het niet laten om wat te kopen. Dan bezoeken we een ‘weverij’. Hier worden niet alleen sarongs geweven maar ook stoffen gebatikt. Erg mooi om te zien, en wat een werk zeg! Ieder druppeltje, stipje streepje met een andere kleur verf en dan met wax erover zodat de kleur goed intrekt en niet uitloopt. Als de hele lap stof geverfd is wordt hij gekookt om de wax weer uit de stof te verwijderen, daarna wordt er een kledingstuk van gemaakt.

Na dit bezoek rijden we door naar het houtsnijdersdorp Mas. Helaas stoppen we bij een grote toeristische trekpleister en niet bij een simpel huisje waar een houtsnijder bezig is. Hier zitten 3 mensen hout te snijden en daarna worden we opgeslokt in de immens grote winkel met houtsnijwerk.

Dan is het tijd om te lunchen, in een mooi restaurantje met uitzicht op de rijstterrassen. We nemen een klein Aziatisch gerechtje want verschrikkelijke honger hebben we niet. Poehhh dat is pittig.. hopelijk houdt onze maag dat vol tot het einde van de middag!

Na de lunch stoppen we net even buiten het dorpje Tampaksiring de heilige bron en badplaats Tirta Empul. Het is hier erg mooi. Eerst lopen we door een Balinese tuin, waarna we bij de heilge bron komen. Helaas wisten we niet wij hier ook in mochten baden dus hebben we niks bij ons waarin we kunnen baden. Na toch even wat heilig water over ons te sprenkelen bezoeken we de tempel. We lenen een sarong anders mogen we er niet in. Hier zien we waar de heilige bron ontspringt en waar de mensen offeren. Als we terug keren naar de badplaats vraagt hij of we echt niet willen baden, we kunnen een badsarong voor een klein bedrag huren. Pascal gaat erin want hij mag bloot bovenlijf erin. Misschien komt het ten goede aan zijn heup. Hij moet baden van oost naar west, dus doet hij dit ook. Dit levert een leuke foto reportage op. Na het baden gaan we terug naar de auto.

Natuurlijk gaat dit over een pad met heeel veeeel winkeltjes. We besluiten hier zelf een Sarong te kopen want deze zullen we de komende dagen nog vaak nodig hebben. In de eerste winkel is de sarong 300.000 roepia.. veel te duur dus lopen we door. Om de hoek hangt hij voor 100.000 maar dat gaat pascal (ik denk dat hij in zijn vorige leven marktkoopman is geweest) er natuurlijk niet voor betalen, we willen ‘m voor de helft. Dat krijgen we voor elkaar. Maar inmiddels hebben de vrouwen van nog eens 10 andere standjes zich om ons heen verzameld met hun verzameling sarongs… pff hoe redden we ons hier uit! Maar we hebben er ook nog één voor pascal nodig. Die krijgt hij uiteindelijk voor 25.000 roepia. Nu haasten we ons weg.. want we zouden zo met een koffer vol van die lappen naar huis kunnen als we dat zouden willen.

De volgende stop in bij de Olifantengrot. Wat we ons hier precies bij voor moeten stellen weten we niet dus laten we het maar over ons heen komen. We knopen onze sarong rond en gaan de trap af. Er klinken allerlei oergeluiden door de speakers. Beneden staan weer offertafels en een tempel. Ook hier is een heilige bron.. dus zegenen we onszelf nog maar een keer.. kan nooit geen kwaad. Dan gaan we de olifantengrot binnen. Ook hier wordt gebeden en staan kleine tafeltjes met offers. Het hier erg benauwd en klein dus gaan we snel weer naar buiten.

Dan is het tijd om naar het hotel te gaan. Onderweg maken we nog een kleine stop bij het apenbos.. ja hier zijn inderdaad veel apen. Als we naar boven klimmen de heuvel op brand er een groot vuur tussen twee metalen platen, het vuur wordt gemaakt door een grote brander. We laten het vuur en de groep mensen die ervoor zitten voor wat het is en lopen iets verder om naar de apen te kijken. Die zitten op een kerkhof blijkt dus later. Hier worden mensen begraven die niet zoveel geld hebben om op een andere plek begraven te worden. De Hindoes begraven eerst iemand voor ongeveer 5 jaar, zodat alle organische delen van het lichaam in de grond verdwijnen. Daarna graven ze de botten weer op, en deze worden dan gecremeerd. De as van deze verbranding wordt verzameld en vaak op zee uitgestrooid.

Het vuur waar we dus zojuist naar hebben staan kijken is een crematie van een meisje die 4 jaar geleden overleden is. We moeten er even van slikken en staren een tijdje een beetje apatsich naar het vuur. Deze crematie is gewoon openbaar. Vooraan zit de familie op de grond. En verder kunnen andere belangstellende hier een kijkje komen nemen. Heel apart. Tijd om hier weg te gaan, het geeft ons een naar gevoel om hier als toerist te zijn, al zijn we lang niet de enige.

Eenmaal aangekomen in het hotel gaan de avond ook vallen. Het is een klein parkje waar ze huisjes verhuren. Bij aankomst zij we een beetje verbouwereerd door de karige receptie en zijn we erg nieuwsgierig wat ons te wachten staat. Maar er volgt een mooie kamer met badkamer en terrasje met een zitje wat uitkijkt op het rijstveld. We zitten net buiten het centrum maar dat is prima aan te lopen.

Morgen maken we een wandeling hier in de omgeving. En ’s middags zijn we vrij dus tijd om een lekkere massage salon op te zoeken!

Groetjes P en P