Moyo Island - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Pascal Patricia - WaarBenJij.nu Moyo Island - Reisverslag uit Denpasar, Indonesië van Pascal Patricia - WaarBenJij.nu

Moyo Island

Door: Patricia

Blijf op de hoogte en volg Pascal

04 Oktober 2012 | Indonesië, Denpasar

Hallo

30-9-2012

Vanmorgen na het ontbijt zijn we gaan snorkelen bij Moyo Island. De gids (die we zo langzamerhand een beetje beu zijn.. en we treffen het niet.. want in het lokale hostel waar hij slaapt stikt het van de muggen.. dus nu komt hij bij ons op het resort slapen.) regelt een lokale vissersboot die ons naar Moyo wil brengen. De bootjes worden steeds minder, de verf bladdert eraf en de stukken hout zijn hier en daar gaan rotten en weer met een stukje nieuw hout aan elkaar getimmerd. Maar goed als de motor aangeslingerd (letterlijk) wordt komt er een hoop herrie uit het ruim en dikke zwarte pluimen uit de pijpen die vlak achter ons op het dek staan, en gaan we de zee op. Het was trouwens wel luxe want we zouden eigenlijk eerst een half uur met de auto naar de haven moeten rijden. Maar dat hebben de chauff en de gids gedaan en de gids is met de boot naar het strand van het hotel gekomen.

We tutteren heerlijk mee op het ritme van de golven.. en vooral op dat van de motor. Er staan wel veel golven dus de boot wiebelt van links naar rechts. Maar we hebben er gelukkig niet zo’n last van. Na een uurtje varen komen we bij het eiland. Maar door de wind en de golven is het lastig om een stukje te vinden om goed aan te kunnen leggen. Na een kwartiertje rondvaren gooit hij zijn ‘anker’ uit. Dit is een houten paal met een grote steen eraan. Dit is om het koraal niet kapot te maken. Goed bedacht van die mannetjes. We springen van boord, maar er staat best wel wat stroming. Maar het water is heerlijk, we trekken onze geleende (inmiddels 5de hands denken we) snorkelspullen aan en gaan op pad. Pff wat een golven.. om misselijk van te worden. We voelen ons een beetje beschaamd om na 20 minuutjes al terug aan boord te gaan, maar gelukkig snappen ze ons wel.

Er is alleen nog wel een ander probleempje.. er is geen trapje om terug aan boord te gaan. Er wordt een plank met twee touwen aan de boot bevestigd (die plank dobbert op het water) waar we dan op moeten gaan staan en dan zo aan boord klimmen. We zijn helemaal gelukkig met de plank en gaan vol vertrouwen aan de slag. Maar als alleen je hoofd boven water is en de rest onder water en je hebt niks waar je jezelf aan kan opdrukken is het best lastig om op een klein plankje te gaan staan. De mannen hebben al snel door dat dit niet gaan werken. Dan willen ze ons aan onze armen eruit trekken.. maar dat lukt ook niet. We geven eens een grote vloek (gelukkig kunnen ze het niet verstaan) pff.. hoe moeten we nu aan boord?? Het lijkt de film Open Water wel.. gelukkig zijn hier gaan haaien. Ja de kapitein heeft een helder moment. Hij pakt het deksel van de viskist, dit gebruiken we als vlot. We klimmen erop, dan kunnen we bij de rand van de boot om te gaan staan en dan zijn we gelukkig weer veilig aan boord. We trotseren de golven en gaan terug naar het strand van Kencana.

Daar aangekomen wordt de gids weer wat opdringerig. We negeren hem een beetje en bedanken de mannen van de boot. Ze kunnen geen woord engels maar met wat handen en voeten werk komen we er wel. Het zijn 2 vissers, die normaal een hele week op zee zitten. Ze hebben allebei een mobiel met camera.. dus willen ze graag met ons (blanke en blonde mensen) op de foto. Natuurlijk, dat mag. Daarna geven we ze een zwemshort en de ander een hemd.. ze zijn helemaal blij. Super leuk!
We wimpelen de gids af en gaan lekker even aan het strand liggen. Oeff… dat is wel eeeeerggg warm.. Beter gaan we even wat drinken in de schaduw.. dat is een stuk beter.

We vermaken ons de rest van de middag in en rondom het huisje. Aan het einde van middag kletsen we nog wat met Jeanette en Jaap. Ze hebben al wat boeken uit.. die krijgen wij. Erg lief, dan hebben we weer wat te lezen.. want mijn dikke boek dobbert in de oceaan. Na het eten zijn we uitgenodigd voor een Hindoe ceremonie in de tempel aan het strand. Ze maken vandaag offers omdat het volle maan is. Leuk om dit eens te zien, vrouwen en kinderen die dansen. Alle mensen die offers meenemen. Maar het is echt bloedheet/benauwd/vochtig dus we houden het na een klein uurtje voor gezien. We gaan lekker wat drinken in de bar. Daar kletsen we nog wat na en dan gaan we naar ons huisje op palen (wel een van de oudere huizen die nodig toe is aan een opknapbeurt, want de andere zien er veel mooier uit) om onze tas in te pakken. Want morgen gaan we met de Ferry de oversteek maken naar Lombok. Als we onze tas in aan het pakken zijn komt de gids nog even langs. We spreken een tijd af om te vertrekken en wimpelen hem dan weer af. Tijd om te gaan slapen.

Groetjes P en P

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pascal

Patricia en Pascal

Actief sinds 28 Nov. 2009
Verslag gelezen: 361
Totaal aantal bezoekers 46505

Voorgaande reizen:

20 Juli 2013 - 10 Augustus 2013

Verenigde Staten

22 September 2012 - 18 Oktober 2012

Kleine Sunda Eilanden - Indonesië

04 September 2010 - 24 September 2010

italië; van lago maggiore via rome naar Venetië

16 December 2009 - 03 Januari 2010

discovery travel to cuba

Landen bezocht: